Lokaumræður

 

Þá er komið að fjórðu og síðustu lesstundinni í leshringnum um söguna Sýður á keipum eftir Jón Trausta.   Þar leggja þeir Baldur og Ingólfur dóm  á söguna og þið fræðist m.a. um merkingu titils sögunnar.  Þegar þið hafið lokið við að horfa á myndbandið er tilvalið að fara yfir hugleiðingarnar sem koma á eftir. Við hvetjum ykkur svo til að segja álit ykkar neðst á síðunni. Góða skemmtun!

Hugleiðingar

Í síðari hluta sögunnar er komið að hefnd þeirra Totufeðga.  Rauða skotthúfan er táknræn á margan hátt í þeim hildarleik.  Hún er jú gjarnan merki hirðfíflsins en svo er líka blóð rautt á lit.

Ráð Sigurðar að saga í árar þeirra Sæmundar er hugvitssamleg flétta hjá höfundi, en Sigurður er búinn að reikna það út í huganum hversu mikið hann má saga í árarnar til að þær þoli siglingu frá landi en brotni við áratogin að landi. 

Framkoma þeirra Totumanna eftir morðið á Tóbíasi er á margan hátt eftirtektarverð, en storkandi hegðunin veit ekki á gott.

Orðatiltækið sýður á keipum kemur fjórum sinnum fyrir í sögunni og má segja að það bindi söguna saman.  Er það bæði notað í  bókstaflegri merkingu og yfirfærðri. Keipur er þar sem árin liggur.  Þegar bátur siglir hratt eða er drekkhlaðinn frussast (sýður) á keipunum.